به گزارش خبرگزاری «حوزه»، هیأت تحريريه بنياد نهج‏ البلاغه در قالب کتاب «پندهاى كوتاه از نهج البلاغه» به جمع آوری بخشى از كلمات و جملات این کتاب ارزشمند و ارائه شرح مختصری از آن پرداخته که در شماره های گوناگون تقدیم حضور علاقمندان می گردد.

* فرصت را از دست ندهيم

اضاعه الفرصه غصه

* ترجمه

از دست دادن فرصت، مايه غم و اندوه است.

* شرح

عمر انسان كوتاه و زودگذر است، و فرصت هاى زندگى كوتاه‏تر و زودگذرتر از آن. هر روزى كه از عمر انسان مى‏گذرد، تعدادى از فرصت هاى زندگى او نيز براى هميشه از دست مى ‏رود و نابود مي شود.

چون فرصت هاى زندگى، ديگر قابل بازگشت نيستند، بايد از هر فرصتى بهترين استفاده را بكنيم.

استفاده كردن از فرصت، يعنى اينكه هر كارى را در وقت مناسب انجام دهيم.

اگر فرصتى كه امروز، براى انجام كارى در اختيار ماست از دست برود، فردا، براى آن كار، فرصتى نخواهد بود. چون فرصت هاى فردا هم، مخصوص كارهاى ديگران است كه هر يك بايد در وقت خود انجام شود، و ديگر نمى‏توانيم كارى را كه فرصت انجامش امروز بوده، براى فردا بگذاريم، در آن صورت، كارهايى هم كه بايد در فرصت هاى فردا انجام شود، عقب مى‏افتد، و اگر كار به همين شكل پيش برود، تمام فرصت هاى روزهاى آينده ما نيز، تباه مى ‏شوند و از دست مى ‏روند.

پس هر كارى را بايد در فرصت مناسب آن كار انجام داد، وگرنه ممكن است كه ديگر، هيچگاه فرصتى براى انجام آن پيدا نشود.

مثلا سنين كودكى و نوجوانى، فرصت مناسب تحصيل علم و آموختن دانش است. كس كه چنين فرصت مناسبى را از دست بدهد، در سال هاى بعد، گرفتهاري هاى زندگى، اشتغال به كار و تأمين معاش، رسيدگى به امور خانه و همسر و فرزندان و دهها مسئوليت ديگر به او اجازه و فرصت تحصيل نخواهد داد.

به همين دليل است كه انسان بايد هر فرصتى را كه پيش مى‏آيد، غنيمت بشمارد و از آن بهترين استفاده را بكند وگرنه، از دست دادن فرصت، مايه غم و اندوهى مى ‏شود كه به هيچ قيمتى قابل جبران نخواهد بود.